In elke organisatie, hoe succesvol of efficiënt ook, kan het onverwachte gebeuren. Stel je een rij dominostenen voor die allemaal klaar staan en waarvan de patronen de ingewikkelde systemen van een drukke werkplek weerspiegelen. Er is maar één duwtje nodig – één domino die valt – en de kettingreactie begint, waarbij het ene stuk na het andere omvalt in een schijnbaar eindeloze progressie. Dit is het verhaal van hoe burn-out, vaak het gevolg van chronische stress en een te hoge werkdruk, een rimpeleffect kan veroorzaken in de hele organisatie.
Neem het geval van een werknemer met een burn-out. Deze persoon is niet op een dag wakker geworden in deze toestand; hij worstelt al ongeveer zes maanden met chronische stress, zijn kracht en energie zijn geleidelijk uitgeput, zijn geestelijke gezondheid brokkelt stilletjes af. Tegen de tijd dat ze bij hun dokter komen, hebben ze een uitputtingspunt bereikt dat niet verlicht wordt door rust. De arts vermoedt een burn-out, maar ze moeten nu nog zeven weken wachten tot ze naar een psycholoog kunnen voor bevestiging en behandeling. Na negen weken keert slechts 50% van de geblesseerde werknemers ooit terug.
Terug op kantoor blijven de dominostenen vallen. Het team ontdekt dat hun collega een burn-out heeft. De werklast van het afwezige lid verdwijnt niet in het niets, maar wordt herverdeeld onder de overblijvende teamleden. Het moreel daalt als het team wordt gedwongen om een extra last te dragen, waarbij hun eigen stressniveaus geleidelijk toenemen. En ze beginnen hun eigen gemoedstoestand te vergelijken met die van hun gewonde collega.
De manager, die zich verantwoordelijk voelt, verliest het vertrouwen in zijn vermogen om het team effectief aan te sturen. Er valt weer een domino. Terwijl het wervingsteam naarstig op zoek is naar een tijdelijke vervanger, neemt de werkdruk toe en staat er weer een domino op de rand van de afgrond.
Ondertussen draagt het bedrijf de kosten van de zieke werknemer, de nieuwe rekruut, medische behandelingen, het mogelijke productiviteitsverlies van een team dat onder verhoogde druk staat en hogere verzekeringspremies. Het is slechts een kwestie van tijd tot de volgende werknemer de dokter bezoekt met soortgelijke klachten, waardoor de cyclus opnieuw wordt gestart.
Het is geen verrassing dat “werkdrukstress” de belangrijkste reden voor verzuim is in Nederland, goed voor 37% van alle ziektedagen. Werkdruk is inderdaad de belangrijkste oorzaak van burn-out.
Burn-out voorkomen door interventie.
Deze cascade van dominostenen is weliswaar ontmoedigend, maar niet onstuitbaar. Maar het vereist gerichte preventieve interventie.
Successful programs are designed to break this chain early. It’s how we developed The Workload Project. The program identifies and removes two critical dominoes in this sequence: chronic stress due to workload demands, and the inability to effectively communicate or intervene when the workload surpasses an individual’s coping threshold. By addressing these issues head-on, The Workload Project significantly reduces the probability of an employee reaching a state of burnout.
In plaats van burn-out te betalen en te behandelen nadat het je organisatie al heeft getroffen, nodigen we je uit om een nieuwe aanpak te overwegen: preventie. Door de hoofdoorzaak aan te pakken – werkdruk – kun je de kettingreactie stoppen, het moreel van je team beschermen, het vertrouwen van je managers beschermen en de productiviteit op peil houden.
Laat je organisatie geen slachtoffer worden van het domino-effect. Kies ervoor om op te staan tegen burn-out en bescherm je meest waardevolle bezit: je mensen.